Jump to content

ān

Fram Wikiwordbōc

Englisc

[adihtan]

Rihtstefn

[adihtan]

Wordstǣr

[adihtan]

Old English an (same word as an), from Germanic *ainaz, from PIE *oinos. Cognate with German ein, French un, Russian один.

Hēafodgetæl

[adihtan]
Cāsus (Ānfealdlic) Werlic Wīflic Nāhwæðer
Nemniendlic ānānān
Wrēgendlic ǣnneāneān
Āgniendlic ānesānreānes
Forgifendlic ānumānreānum
Tōllic āneānreāne
Cāsus (Manigfealdlic) Werlic Wīflic Nāhwæðer
Nemniendlic āneānaān
Wrēgendlic āneānaān
Āgniendlic ānraānraānra
Forgifendlic ānumānumānum
Tōllic ānumānumānum

ān

  1. The cardinality of the smallest nonempty set. The number of heads a typical human has.
  2. The ordinality of an element which has no predecessor; usually called first, but sometimes number one.

Tōgeīecendlic

[adihtan]
Cāsus (Ānfealdlic) Werlic Wīflic Nāhwæðer
Nemniendlic ānānān
Wrēgendlic ǣnneāneān
Āgniendlic ānesānreānes
Forgifendlic ānumānreānum
Tōllic āneānreāne
Cāsus (Manigfealdlic) Werlic Wīflic Nāhwæðer
Nemniendlic āneānaān
Wrēgendlic āneānaān
Āgniendlic ānraānraānra
Forgifendlic ānumānumānum
Tōllic ānumānumānum

ān

  1. (of a period of time) being particular; as, one morning, one year
    Mīn mōdrige sægde gēo: Ān dæg is gelīcost þǣm ōðrum.
  2. ānga, ānlic
    Hē is se āna mann þe þē helpan cann.